top of page

Krijgen erven de ontslagvergoeding van werknemer?

Een werknemer moet voor zijn werk kantoorartikelen bestellen. Hij maakt in privé gebruik van de spaarpunten die voor zijn werkgever bedoeld zijn. De werkgever ontdekt dit en besluit de werknemer op staande voet te ontslaan. De werknemer wordt dit slechte nieuws te veel en besluit zich van het leven te benemen. De erfgenamen vinden het ontslag op staande voet een zware sanctie en willen een ontslagvergoeding. De werkgever stelt dat een dergelijke vergoeding hoogst persoonlijk is en daarom alleen de werknemer toekomt en niet zijn erfgenamen. De kantonrechter komt tot de volgende beslissing:

"Werkgever voert primair aan dat verzoekers, als erfgenamen van [erflater] geen aanspraak kunnen maken op een gefixeerde schadevergoeding, transitievergoeding en/of billijke vergoeding. De persoonlijke aard van deze vergoeding zich verzet tegen overdracht ervan op hen als erfgenaam. [verwerende partij] verwijst daarbij naar het bepaalde in art. 6:106 lid 2 BW waar is geregeld wanneer een vordering tot vergoeding van smartengeld onder algemene titel kan plaatsvinden.

De kantonrechter verwerpt dit primaire verweer. Bij het overlijden gaan in beginsel alle voor overgang vatbare rechten over op de erfgenamen. Van hoogst persoonlijke rechten is geen sprake. Het bestaan van het door [verwerende partij] genoemde art. 6:106 BW vormt daarvoor juist een argument. In die wetsbepaling is geregeld dat zelfs, kort gezegd, een smartengeld vordering voor overgang vatbaar is, mits deze vordering in rechte is ingesteld. Ten aanzien van onderhavige vergoedingen (vordering) bevat de wet geen bijzondere regeling zodat daaruit moet worden afgeleid dat deze vorderingsrechten voor overgang vatbaar zijn. De kantonrechter wijst in dit verband op de jurisprudentie inzake werkgeversaansprakelijkheid ex art. 7:658 BW. De op deze wetsbepaling berustende vorderingen worden ook (geregeld) door erfgenamen ingesteld (o.a. Rb Utrecht 12 april 2006, ECLI:NL:RBUTR:2006:AW2494)."

Op zich kunnen erfgenamen dus in beginsel aanspraak maken op de ontslag vergoeding van overledene. Helaas komt de kantonrechter in dit geval tot de eindconclusie dat de werknemer indien hij nog had geleefd niet in aanmerking was gekomen voor een ontslagvergoeding. Klik op het logo van de Rechtspraak om de gehele uitspraak te lezen.

bottom of page