Het gaat Ge-Bouw, zo heeft zij ter comparitie benadrukt, vooral om het leerstuk van het informed consent. De Hoge Raad heeft zich onder meer in de volgende twee, door Ge-Bouw genoemde, zaken hierover uitgelaten.

HR 2 februari 2007, ECLI:NL:HR:2007:AZ4564, NJ 2007, 92:

Juresta baseert de aansprakelijkheid van [verweerder] c.s. op schending van de verplichting van [verweerder 2] als advocaat om haar als opdrachtgeefster door voldoende voorlichting omtrent de risico's die verbonden zijn aan het treffen van rechtsmaatregelen als waarvan in deze zaak sprake is, in staat te stellen goed geïnformeerd te beslissen of zij al dan niet opdracht zal geven tot het treffen van die rechtsmaatregelen. Deze op de advocaat rustende informatieverplichting strekt dus niet ertoe de cliënt te beschermen tegen die risico's, maar de cliënt in staat te stellen goed geïnformeerd te beslissen. Het tekortschieten in de nakoming van deze informatieverplichting roept het risico in het leven dat de cliënt toestemming geeft die hij niet zou hebben gegeven indien hij goed geïnformeerd was, maar niet het risico dat zich in deze zaak heeft verwezenlijkt of dreigt te verwezenlijken (vgl. HR 23 november 2001, nr. C99/259, NJ 2002, 386 en HR 23 november 2001, nr 00/069, NJ 2002, 387).

HR 29 MEI 2015, ECLI:NL:HR:2015:1406

Wanneer een advocaat een cliënt adviseert in het kader van een door een cliënt te nemen beslissing over een bepaalde kwestie, brengt de hiervoor in 3.4.1 genoemde zorgvuldigheidsplicht (te weten: ‘Bij de beoordeling van het onderdeel dient tot uitgangspunt dat een advocaat als beroepsbeoefenaar de zorgvuldigheid dient te betrachten die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot mag worden verwacht’, de rechtbank) mee dat de advocaat de cliënt in staat stelt goed geïnformeerd te beslissen (vgl. HR 2 februari 2007, ECLI:NL:HR:2007:AZ4564, NJ 2007/92). Het antwoord op de vraag of en in welke mate een advocaat de cliënt daarbij behoort te informeren over en te waarschuwen voor een bepaald risico, is afhankelijk van de omstandigheden van het geval. In dat kader kan onder meer betekenis toekomen aan de ernst en omvang van het desbetreffende risico, de mate van waarschijnlijkheid dat dit zich zal realiseren en de mate waarin de cliënt ervan heeft blijk gegeven zich reeds van dat risico bewust te zijn.

​

Hof Amsterdam Notariskamer

1. Klacht tegen twee notarissen. Klagers verwijten de notarissen (onder meer) dat zij gebruik maken van de domeinnaam www.notaris[plaatsnaam].nl en *@notaris[plaatsnaam].nl. Zij wekken daarmee naar het publiek ten onrechte de suggestie dat hun kantoor het enige notariskantoor in [plaatsnaam] is. Dat is in strijd met artikel 19 Vbg 2011. De notarissen hebben, nadat klagers bezwaar hadden gemaakt tegen het gebruik van voormelde domeinnaam en e-mailadressen, het gebruik daarvan ten onrechte voortgezet. De kamer heeft de klacht op deze punten gegrond verklaard zonder oplegging van een maatregel. De overige onderdelen van de klacht heeft de kamer ongegrond verklaard. Het hof verklaart de klacht in al haar onderdelen ongegrond.